Popieram kolegę!
ciarki na plecach, wzruszenie, podziw lub szok -naprzemiennie przez cały film.
i oczywiście gratulacje dla pierwszego polaka Piotra Batleja na Isle os man w 20

Ja też ze szlifierki, ale chętnie wysłucham komentarzy jak odbierają film turystycy, czoperki czy miejskie Wariaty
Szerokości !!

Dla każdego, kto jeździ motocyklem, ten film jest jak stan nirwany... Serce bije szybciej, ręce się pocą...
Pierwszy raz, pewnie od kilkunastu lat, uroniłem łzę na filmie - właśnie na tym. Jest w nim tyle emocji - pozytywnych i negatywnych, z którymi każdy motocyklista żyje na codzień.
Jestem ciekawy, jak odbiera go ktoś kto nie jeździ na motocyklu, ale żonie go nie pokaże... każdy motocyklista który oglądał film a ma rodzinę, wie dlaczego...
Myślę, że każdy motocyklista, bez względu na rodzaj motocykla, będzie w filmie zakochany!
Pozycja obowiązkowa.

Powiem tylko (a jeżdże tylko czasem na odkurzaczu): AMEN !

Amen... Mojej kobiecie również go nie pokażę. Jeżdze szosowo-turystycznym, a film jest dla mnie wspaniały... pokazuje naszą miłość do tych maszyn. W sumie każdy motocyklista żyje na krawędzi, nie ważne jaka by to nie była prędkość. Pozdrawiam wszystkich motocyklistów LwG! szerokości i gumowych drzew.

Ja nie jeżdżę, tzn. były jakieś okazje kiedy się "karnąłem" (zaczynając od MZ-tek po wiejskich drogach czy potem czymś nowszym na lotnisku) ale nie mam swojego motocykla.
Jeśli pytasz o opinie stricte o filmie, to oczywiście jak dla mnie ma pewną wartość filmową. Wspaniałe ujęcia, umiejętne budowanie nastroju, itd.

Chyba, że pytasz ogólnie o opinię kogoś kto nie jeździ o samą formę..."rozrywki" jaką jest jeżdżenie motocyklem :> no to już zupełnie inna historia i nie to forum :) Bo wystarczy tylko, że nadmienię iż nie znam innej formy "młodzieżowej rozrywki związanej z adrenaliną", która nie wzbudza również tylu....negatywnych emocji :>

Nie takiej znowu młodzieżowej. Średnia wieku motocyklisty w Polsce od paru lat przesuwa się wyraźnie w górę a motocykl stał się bardziej sposobem na przemieszczanie się i dostarczenie sobie funu, płynącego z samej jazdy, niż sportem ekstremalnym.

Choć oczywiście, w każdym mieście znajdzie się banda małolatów albo idiotów, jeżdżących na jednym kole po centrum.